Luistert de waterval steeds naar zichzelf
Neen, maar boven het water is het stil
De stilte zelf, de stilte luistert wel.
Zo is het; en de mens die ik ben
Gaat in verzen voorbij, als water gaat
Aan and'ren, hoewel ik aanwezig ben.
Ook weet het water niet wat het ontmoet
Op zijne reis, dit weet het vers ook niet
En de dromer weet niet meer wat hij droomt
Of weet hij het alleen slechts kort nog niet...
Hoort de rivier weldra de grote zee
En de dromer de droom waarvan hij droomt?
JWF Buning